Bij Juf Jessica - President Kennedylaan 779

Twaalf jaar geleden zag mijn leven er heel anders uit. Bezig met mijn tweede bachelor, een groot koophuis aan het water, iemand waarmee ik elke dag bed en tafel deelde en een vast contract bij een grote werkgever in Amsterdam. We leefden spaarzaam en verstandig. Met liefde deed ik jaar in, jaar uit mijn werk. Want zo voelde dat: als werk. Gelukkig was ik niet, maar dat is ook een groot woord. Wanneer is iemand gelukkig? Belangrijk is dat je tevreden bent in het leven, maar naarmate de jaren weggleden, kwam het besef dat ik ook dat niet was. Mijn relatiebreuk verliep moeizaam, maar was noodzakelijk. De breuk met mijn werkgever verliep soortgelijk. Ook mijn huis raakte ik kwijt. Het maakte plaats voor een eenkamerflatje middenin De Bijlmer, de enige woning die op dat moment binnen mijn budget was.
 

Blut en zonder werk voelde ik voor het eerst in mijn leven hoe vrijheid voelde. Iemand die niks heeft, heeft ook niks te verliezen. Al snel had ik wegen gevonden om toch wat geld te verdienen. Een van deze wegen leidde tot bijles geven. Gewoon bij mensen thuis of met een kopje thee aan mijn keukentafel. Het was geweldig om met eenvoudige materialen en geduld kinderen te ondersteunen met hun schoolwerk. Dat ik mijn werk goed deed, hadden mensen al snel door. Binnen een jaar vulde mijn agenda zich fulltime met bijles geven. Zelf merkte ik dat ik niet elk kind zo goed kon helpen als dat ik wilde. Daarom begon ik te investeren in bijscholingen en mooiere materialen. 
 

Het werd tijd om te verhuizen en ik kreeg mijn eerste kantoor: antikraak in het oude administratiekantoor van Ikea. Daar breidde ik mijn diensten uit met groepslessen en psychomotorische trainingen. Nóg voelde ik dat er leerlingen waren  waar ik meer voor wilde kunnen betekenen. Daarom kwam de beslissing om weer terug de schoolbanken in te gaan en het prachtige vak van remedial teacher te leren. Daarna schreef ik me in bij de LBRT, zodat de kwaliteit van mijn werk beoordeeld en gecontroleerd zou blijven worden. Ondertussen bleven de leerlingen binnenstromen totdat er zelfs een wachtlijst moest komen. 
 

Inmiddels heb ik alweer anderhalf jaar mijn eigen kantoor aan de President Kennedylaan. Inmiddels ben ik behandelaar van ernstige rekenproblemen en dyscalculie en ben ik in de afrondingsfase van de opleiding tot specialist begaafdheid.  Ook werk ik steeds vaker en beter samen met scholen. Het komende jaar hoop ik dat mijn zoektocht naar een geschikte assistent eindelijk slaagt, zodat ik nog meer kinderen kan helpen.