Henkemans Film - Wibautstraat 150

Harro Henkemans (1973) is een Nederlandse filmmaker. Harro studeert twee jaar psychologie aan de Universiteit van Amsterdam maar stapt in 1995 over naar de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht om documentairemaker te worden. Tijdens zijn opleiding maakt hij een aantal persoonlijke, experimentele films zoals de documentaire ‘Huilen’ – een zoektocht naar mijn tranen en ‘Toekomst Muziek’ (1998) – een muzikale documentaire over het naderende einde van mijn studentenleven (1999). Na zijn afstuderen maakt hij nog meer films over uiteenlopende onderwerpen zoals over de hypocrisie van het vleeseten in ‘De Vleeseter’ (2000) en ‘Echo van het Hart’ (2001) waarin zijn vaders’ hartoperatie de aanleiding is voor een zoektocht naar de betekenis van het hart.

In 2009 neemt Harro deel aan een de scenario-workshop KIDS&DOCS. Tussen 2012 en 2014 ontwikkelt hij in samenwerking met hoogleraar psychiatrie Robert Schoevers ‘Doe even Normaal’: Een tiendelige informatieve documentaire serievoor de NTR over psychiatrische aandoeningen en de behandeling hiervan.

Als documentaire editor monteerde Harro Henkemans naast veel van zijn eigen documentaires ook films van Chiel Aldershoff, Robert Weijs, Joost Schrickx en Roswitha Eshuis waaronder: Beeld van een kunstenaar (2018) over de beeldhouwer Hildo Krop, Om nooit te vergeten (2014) over de bevrijding van Nederland, Zwart Gat (2013) depressiviteit en Druk (2009) de diagnose ADHD en Mama Blessing (2008), over een asielzoekster uit Nigeria.