Inloophuis De IJssel - De Linie 1E

Statuten

De stichting heeft ten doel het samenbrengen van aanbieders van formele en informele zorg aan patiënten met kanker en hun naasten, en mede hierdoor het aanbod inzichtelijk en bereikbaar te maken. Voor zover bepaalde informele palliatieve voorzieningen in de regio ontbreken, zal de stichting zelf initiatieven ondernemen om de zorg op niveau te brengen. De stichting zal activiteiten ondernemen om de financiën te verkrijgen voor de uitvoering van deze taken.
De stichting heeft niet ten doel het maken van winst. De stichting zal geen uitkering doen aan een oprichter, een bestuurder of een lid van de Raad van Toezicht. Een ANBI-status is toegekend.

Missie

Mede hierom is eind 2017 de stichting „Ondersteuningscentrum de IJssel” opgericht om de informele zorg voor patiënten met kanker en hun naasten te optimaliseren en beschikbaar te stellen.

Visie

Veel mensen en organisaties spelen een rol bij de palliatieve zorgverlening aan patiënten met kanker en hun naasten. De samenwerking tussen deze verschillende partners is vaak niet optimaal, mede omdat velen niet op de hoogte zijn van elkaars bestaan. Dit geldt vooral voor de formele en informele zorgverleners. Dit leidt niet alleen tot in efficiency, maar het is voor veel patiënten met kanker daardoor niet duidelijk welke zorgverleners die zich concentreren op palliatieve zorg er voor hun beschikbaar zijn.

Het is de visie van de stichting om deze kwaliteit van zorg te verbeteren door de samenwerking en zichtbaarheid van zorgaanbieders te optimaliseren. Met name de koppeling van informele aan formele zorg (IJsselland ziekenhuis!) wordt hier als belangrijk gezien. De stichting zal hierin een actieve rol spelen. Waar bepaalde zorgactiviteiten in regio niet aanwezig zijn, zal de stichting deze zelf opzetten en op niveau houden. Inloopfaciliteiten zijn hiervan een voorbeeld.

Identiteit

Het ondersteuningscentrum „de IJssel” staat voor ondersteuning door verbinding, samen sterk staan, in het palliatieve landschap. De stichting wil in een praktische behoefte voorzien, en zoveel mogelijk gebruik maken van initiatieven die in de regio al voorhanden zijn. Mede hierdoor kan een saamhorigheid ontstaan waarin het belang van de cliënt centraal staat.