Jos Somsen - Spaarne 39

Foto: Kirsten den Boef

Zingen is van iedereen. Veel mensen zingen wel eens, al is het maar onder de douche of in de auto of voor hun kind, bij het slapen gaan. In zingen kun je laten zien wat je beweegt en bezielt. En er is weinig dat zo verbindend werkt als samen zingen. Zingen gaat dan ook over luisteren en je open stellen, over afstemmen en constant in beweging zijn. Over vergankelijkheid ook – muziek is er helemaal, het grijpt je bij je lurven, en het volgende moment is het vervlogen. Zingen gaat voorbij het denken, recht naar het hart. Dat geldt ook voor het luisteren naar muziek, zeker als het levende muziek is.

Ik ben zangeres – met hart en ziel. Ik zing op symposia en bij belangrijke levensmomenten zoals jubilea en uitvaarten, en begeleid desgewenst ook de muzikale en rituele vormgeving hiervan. Ook geef ik individuele begeleiding en workshops rond muziek die een speciale betekenis voor mensen heeft. Ik ben ook psycholoog (praktijkondersteuner GGZ), coach, religiewetenschapper en beleidsadviseur. Met die veelzijdige achtergrond ontwikkel ik projecten op het snijvlak van muziek, zorg en zingeving. Zoals ‘Het lied van mijn leven’ waarin mensen aan de hand van muziek stilstaan bij wat er echt toe doet in het laatste stukje van hun leven. En de ‘belevingsconcerten’ waarin ik samen met collega-muzikant Penelope Turner met muziek, beelden, teksten en rituelen het publiek meeneem in een bijzondere ervaring van de seizoenen.

Kijk eens rond op mijn website, en neem gerust contact met me op als je denkt dat ik misschien iets voor je kan doen.

Foto: Kees Muizelaar

De rabbi zou komen! Hij kwam niet vaak, dus de dorpelingen besteedden al hun vrije tijd aan het zorgvuldig formuleren van hun vragen. Toen de rabbi kwam, voelde hij de spanning van alle kanten in de lucht hangen. Hij keek de dorpelingen aan en begon een melodietje te neuriën. Al snel neuriede iedereen mee. De melodie ontwikkelde zich en de rabbi begon zich te bewegen. Iedereen bewoog mee en het duurde niet lang meer of alle joden uit het dorp gingen helemaal op in de dans. Na ongeveer een uurtje kwam de dans langzaam tot een natuurlijk einde en stopte de rabbi met zingen. Ontspannen en vredig ging iedereen zitten. Toen sprak de rabbi de enige woorden die hij die avond zou uitspreken: “Zo, ik geloof dat ik hiermee al jullie vragen wel heb beantwoord.”

Chassidisch verhaal uit Rusland
Uit: Wim van der Zwan (2013). De kleren van de yogi en andere verhalen over stilte.