Landgoed Klein Engelenburg - Woonzorglocatie van Domus Magnus - Verzorgingshuis Gelderland - Spoorstraat 1

Aansterken

Mevrouw raakte in 2018 oververmoeid door een naar geschil in haar directe woonomgeving. Ze werd letterlijk ziek van de situatie. De arts besloot dat het voor mevrouw goed was om buitenshuis aan te sterken en op adem te komen. Van Klein Engelenburg had ze als Brummense wel eens gehoord. Mijn zoon zei: “Mam, je gaat naar Klein Engelenburg. En je hondje mag ook mee. Daar was ik zo blij om. Want mijn hondje was destijds pas 13 weken en ik wilde hem graag dicht bij me houden.”

Overweldigend

Al bij de eerste aanblik was mevrouw enthousiast. “Het is zo’n mooi gebouw, zo overweldigend. En met hele lieve verzorgers. De drie maanden dat ik op Klein Engelenburg verbleef heb ik heel erg genoten.” Gelukkig knapte mevrouw redelijk snel op, dankzij de goede zorgen van de medewerkers. “De mensen die er werken doen dat met veel liefde en aandacht en zijn begripvol. En het wordt er bovendien perfect aangestuurd. Iedereen is geïnteresseerd en beleefd. De omgangsvormen zijn heel correct.”

Nieuwe kennissen

Ook met de medebewoners van het landgoed was er een klik. “Inmiddels woon ik weer thuis maar ik heb nog steeds contact met mensen uit Klein Engelenburg. Ik zie ze, we telefoneren. En drie keer per week eet ik mee op Klein Engelenburg.” Het hondje van Mevrouw de Looff gaat dan altijd mee. “Zij kent de bossen op haar duimpje. Ze is daar echt opgegroeid.”

Spontane gezelligheid

Concerten, activiteiten, uitjes; Mevrouw de Looff deed overal graag aan mee. Maar mevrouw waardeert met name de spontane gezelligheid bij Klein Engelenburg. “Zodra het mooi weer is, komen bewoners hun appartement uit en worden er soms spontane borreltjes op het terras gehouden. Altijd met een lekker hapje erbij. Ook bij verjaardagen staat men uitgebreid stil. Het leven wordt hier echt gevierd.”