Maarten Keijzer - Esdoornstraat 3

Mijn naam is Maarten Keijzer, ik ben beeldend kunstenaar en vakdocent beeldende vorming. Mijn vakopleiding heb ik gevolgd aan de Hogeschool voor de Kunsten in Kampen. Mijn werk bestaat uit schilderijen, tekeningen, foto’s en muurschilderingen in opdracht. Daarnaast geef ik lessen beeldende vorming en workshops.

Over mijn werk als docent/ workshopbegeleider verwijs ik u door naar de pagina’s: scholen, bedrijven en particulieren.

Over mijn werk als schilder en tekenaar kan ik zeggen dat ik mij bezighoud met de vraag: Waar ben ik, en hoe ervaar ik de ruimte? Wordt deze ruimte die ik onderzoek gekenmerkt door menselijke vormgeving, waar vaste patronen en zorgvuldige cultivering het beeld bepalen, of is er sprake van een veranderingsproces waar afbraak en wederopbouw, verval en nieuw ontluikend leven aan de orde zijn, waar het verstrijken van de tijd zichtbaar is geworden en zijn sporen heeft achtergelaten?

De onderwerpen die ik schilder en teken, kom ik tegen als ik onderweg ben en door het landschap reis. Daarbij ben ik speciaal geïnteresseerd in ruimtes waarbij sprake is van een overgang naar een andere ruimte. De overgang van stad naar het landschap, de overgang van land naar water, de overgang van een binnenwereld naar een buitenwereld. In dit grijze gebied gaat het mij om de ervaring van de kosmische ruimte met daarin de aanwezige voorwerpen/overblijfselen van menselijk denkwerk, gebouwen, bruggen, schepen; vaak verlaten, uitgerangeerd, in verval, in een toestand waarin de mens niet aanwezig is, maar waar menselijk handelen nog als een verre echo naklinkt.

Het levert een verlaten beeld op. De leegheid lijkt hier overheersend. Juist dat heeft mijn interesse, want het geeft mij de mogelijkheid anders te kijken naar de objecten en de ruimte waarin ze staan. Los van de tijdgeest en los van de waan van de dag. Daardoor wordt de vraag “Waar ben ik,” in mijn werk een zijnsvraag in ruimere zin.

Die leegheid zorgt ook voor een verschuiving van de aandacht; van grote gebaren naar kleine toevalligheden, van het menselijk handelen en presteren, naar afbrokkeling, verwering en nieuwe vorming van natuur. In deze landschappelijke ruimtes is verval te zien, maar ook het begin van een nieuwe ordening. In zulke ruimtes wordt mijn verbeelding uitgedaagd en ontstaan nieuwe gedachten, vormen en betekenissen.