Opstandingskerk - Postbus 2033

In 1943 was waakzaamheid geboden, wat was er gebeurd? De hervormden waren begonnen om kerkdiensten te organiseren in de ‘Westzij’. Voor ds. Dercksen was dit een reden om op de kerkenraadsvergadering het voorstel te doen om als gereformeerden dit voorbeeld te volgen.

Volgens goed gebruik werd er direct een bouwcommissie ingesteld, die al snel de voormalige timmerfabriek van Paul Bestebreurtje op het oog hadden als geschikte kerkgelegenheid voor ca. 200 personen. Er moest natuurlijk van alles beslist en geregeld worden, de installatie van een centrale verwarming, lichtleidingen, kerkbanken en kansel en natuurlijk een kerkorgel.

Reëel begroot kwam men uit op f 15.000,=. Zoals altijd werd er weer flink geschonken en omdat de installatie van de centrale verwarming niet doorging, er was immers toch geen brandstof in de oorlogsjaren, kon men voortvarend aan de gang.

Op dinsdag 1 augustus werd het kerkgebouw officieel in gebruik genomen met een dienst die bij afwezigheid van ds. Dercksen geleid werd door dr. Prins uit Dordrecht.

Eind november 1945 kwam er verwarming in het kerkgebouw en in 1947 werd het orgeltje uit 1944 vervangen door een door de orgelbouwer Vermeulen te leveren combinatie van harmonium en pijporgel. Dat laatste kostte de kerk ca. f. 5.000,=. In januari 1948 ontvingen Henk Staat en Jan de Waard een aanstelling als organist in deze ‘Westerkerk’.

Jan de Waard verhuisde een paar jaar later naar de ‘Oosterkerk’ en werd in de ‘Westerkerk’ vervangen door Adr. Bakker jr. In 1944 had P. Bakker het kosterschap van dit kerkgebouw op zich genomen en hij bleef in deze functie tot 1956 het jaar waarin hij vervangen werd door W. van Wingerden.

Niet iedereen was blij met deze ‘Westerkerk’, ter wille van de goede orde was bepaald dat het westen begon bij het huis van C. Alblas, kort daarna het huis van J.A. Meter (de latere pastorie van ds. Ritsema). Er waren echter grensbewoners die weigerden in het westen ter kerke te gaan, maar in het oosten werd aan hun geen zitplaatsen meer toegestaan. In 1952 ging de kerkenraad er met enige moeite mee accoord hier enige soepelheid in te betrachten.

De beslissing om de diensten in de Westerkerk te beëindigen werd om een paar redenen genomen. Allereerst was er in die periode een snelle terugval van het zielental van de gemeente en als gevolg daarvan viel de gemeente terug op één predikant. Op zondag 26 juni 1966, 23 jaar na de opening, werd er voor het laatst gepreekt waarna er ten behoeve van de westerlingen zonder eigen vervoermiddel nog tot 1980 een kerkbus heeft gereden van de Zwaan naar de ‘Opstandingskerk’ zoals de ‘Oosterkerk’ inmiddels genaamd was.

Van 1944 tot 1945 konden de hervormden niet beschikken over een eigen plaats van samenkomst aan de ‘Westzij’, in die periode is hun in de ‘Westerkerk’ gastvrij inwoning verleend. Hun eigen wijkgebouw in de Zwaan ging in 1949 open.