Prikkel je gezond - Rogier Monicxlaan 8

Overbelasting van de alvleesklier
De alvleesklier produceert alvleesklier sap en hormonen. Het sap bestaat uit enzymen die mede het voedsel verteren. De enzymen kunnen eiwitten, vetten en koolhydraten splitsen. Deze zijn in de alvleesklier nog niet actief, dit om te voorkomen dat de enzymen de alvleesklier zelf aantasten. Via een afvoergang worden de enzymen naar de twaalfvingerige darm geleid. Eenmaal in de darmen aangekomen, worden de enzymen actief. De hormonen dragen bij aan de suikerstofwisseling. Deze hormonen zijn glucagon en insuline. Deze twee zijn belangrijk bij het suikergehalte in het bloed. Bij een daling van het suikergehalte, wordt er meer glucagon aangemaakt. Bij een stijging van het suikergehalte wordt er meer insuline aangemaakt. Bij een tekort aan insuline ontstaat er suikerziekte.

Alvleesklierontregeling
Onze voeding bestaat tegenwoordig voor een groot deel uit suikers en (geraffineerd) witmeel. Dit type voeding veroorzaakt vaak een snelle stijging van onze bloedglucose, waardoor het lichaam op verschillende manieren ontregeld kan raken: nervositeit, concentratieproblemen, slaapstoornissen, zweten etc. Door deze bloedglucose verhoging reageert de alvleesklier met het aanmaken van insuline, die de bloedglucose weer laat dalen. Als we meerdere keren per dag een hap met suikers eten, zoals brood, een snoepje, corrigeert de alvleesklier heel vaak, waardoor de (de in het bloed gemeten) insuline constant hoog blijft en de bloedglucose laag.

De alvleesklier heeft het bij velen erg zwaar, doordat we leven in een stresvolle wereld en vaak gecombineerd met een hoge suiker en (geraffineerd) witmeel-consumptie. Deze leiden tot een ontregelde suikerstofwisseling met sterk wisselende bloedsuikers. Een verhoogde bloedsuiker kan daarnaast ook leiden tot het vasthouden van zout en water. Insuline beinvloed de nier en remt de uitscheiding van zout. Daarmee hoedt het lichaam zout en dus ook water vast Dit leidt tot een hogere bloeddruk en het opzetten van handen en voeten.

Ook kan een verhoogde insulinespiegel leiden tot vetopslag. Insuline heeft naast de taak van het laag houden van de bloedglucose ook de taak om reservevoorraden aan te leggen, in de vorm van vet. Het is ook een van de redenen van overgewicht. Als je insuline hoog is, zal je lichaam veel meer neigen voeding op te slaan in de vorm van vet. Mede doordat we de laatste jaren minder bewegen hoeven we niets te verbranden en stimuleren we indirect het vetopslag proces.

Alvleesklierontsteking
De meest voorkomende aandoening aan de alvleesklier is de alvleesklierontsteking. Bij acute pancreatitis is er sprake van een versterf van het alvleesklierweefsel. Dit ziet men soms bij mensen met galstenen. Het gal komt dan in de alvleesklier terecht en activeert daar de enzymen. Deze enzymen verteren dan de alvleesklier. De alvleesklier maar ook het omliggende buikvlies wordt hierdoor ernstig aangetast. Dit is te herkennen door een plotselinge en zeer heftige buikpijn, midden in de bovenbuik. Vaak gevolgd door een shock. Het is dan zaak om snel in te grijpen. Vaak wordt een gedeelte van de alvleesklier verwijderd. Bij chronische pancreatitis is er sprake van een pin in de bovenbuik die vaker terug komt. Het ziektebeeld is vaak erg onduidelijk. Het meest komt dit voor bij alcoholisten.

Wat is er aan te doen
Als we meer bewuster letten op de inname van suikers en geraffineerd meel en daarnaast meer gaan bewegen kunnen we het eerder geschetste beeld terugdringen. Dus we zullen een voeding moeten hebben met een laag glycaemische index. Als we dan ook nog meer gaan bewegen en proberen te ont stressen, zal dit versterkt uitwerken op een verlaagde insuline spiegel en waardoor ook de alvleesklier gespaard wordt.