St. Anthony of Padua Church - Sint Antoniusplein 1

Name: St. Anthony of Padua Church - Sint Antoniusplein 1
Address: Sint Antoniusplein 1, 6566 EB Millingen aan de Rijn, Netherlands, 6566, Netherland

4/5 ★ based on 8 reviews

Contact St. Anthony of Padua Church

Address :	Sint Antoniusplein 1, 6566 EB Millingen aan de Rijn, Netherlands
Phone :	📞 +88
Postal code :	6566
Categories :	Catholic church ,

Sint Antoniusplein 1, 6566 EB Millingen aan de Rijn, Netherlands

Best Catholic church in netherlands

m	marc slegt on Google ★ ★ ★ ★ ★ Mooie kerk, toegewijde mensen. Beautiful church, dedicated people.
W	Wil Hartskeerl on Google ★ ★ ★ ★ ★ Zeer enthousiaste priester, is inmiddels vertrokken! Very enthusiastic priest is gone now!
B	Bert Huizing on Google ★ ★ ★ ★ ★ Mooi neogothiek met oriëntaalse elementen in het interieur. Beautiful neo-gothic with oriental elements in the interior.
A	Anne Baard on Google ★ ★ ★ ★ ★ Prachtige kerk met bijzondere biechtstoel en antieke preekstoel. Beautiful church with special confessional and antique pulpit.
B	B Vriessen on Google ★ ★ ★ ★ ★ Een nog vrij jonge kerk A fairly young church
E	Eric Scheffers on Google ★ ★ ★ ★ ★ Mooie oude kerk in het hart van Millingen aan de Rijn. Beautiful old church in the heart of Millingen on the Rhine.
L	Leith Marzena on Google ★ ★ ★ ★ ★ Bijzonder kerkgebouw in Millingen aan de Rijn.. de kerk is gebouwd in de periode 1913 - 1914 ... Het gebouw van de kerk werd ontworpen door architect Wolter te Riele... . Zoals de meeste katholieke kerken in deze regio behoort de vorm van deze kerk tot een driebeukige kruisbasiliek in neogotische stijl. Special church building in Millingen aan de Rijn .. the church was built in the period 1913 - 1914 ... The building of the church was designed by architect Wolter te Riele .... Like most Catholic churches in this region, the shape of this church belongs to a three-aisled cross basilica in neo-gothic style.
W	Willem Verbeek on Google ★ ★ ★ ★ ★ Vandaag, zondag 27 mei 2018, een broeierige en warme dag, maak ik een revaliderend rondje op mijn Mountainbike, geen bestemming, door de Duffelt richting Niel, via de Zeelandse straat met de diepe uitgebaggerde plassen vlakbij Leuth, waar ik al jaren ga zwemmen en de plas vrijwel altijd voor mezelf heb en waar ik mooie snorkel- en zwemavonturen heb beleefd maar bijvoorbeeld ook wel eens ben beroofd van mijn kleren en autosleutels die ik altijd ergens aan de kant verstopte. Ben toen in zwembroek en op blote voeten naar Niel gelopen om bij bekenden een kinderfietsje te lenen om vervolgens thuis mijn reserve autosleutels op te halen. Mooie tijden maar ik dwaal wat af. Ik fiets verder en kom uit in Millingen aan de Rijn waar het begint te regenen als ik vlakbij deze grote kerk ben. Ik zie dat de deur open is en ga naar binnen. Had dat al vaker veel eerder willen doen maar de kerk was toen altijd op slot. Het lijkt wel alsof vandaag de dag is dat het moet gebeuren. Het is een mooie, ruime kerk, veel mooier dan ik had verwacht. Ik kijk rond en denk alleen te zijn maar hoor dan een deur open gaan en zie een wat oudere dame die naar mij toekomt. Zij is de kosteres, is zeer vriendelijk en vertelt mij van alles over de kerk, over de pinksterviering van vanmorgen met de kinderen, over de geleidelijke leegloop van de kerken en hoe jammer dat is, over vroeger en de wereld van nu en over dat ze nu met drie kosters zijn, alle drie vrijwilligers die elkaar steunen en afwisselen maar op hoogtijdagen alle drie aanwezig zijn. Ik doe ook een duit in de zak en vertel over hoe vertrouwd ik wel niet ben met het rijke Roomse verleden en haar rituelen. Misdienaar geweest en acoliet in een bedevaartsoord, Maria ter Eik in Meerveldhoven vlak onder Eindhoven, mijn oudste broer die naar het Seminarie Beekvliet in Sint Michielsgestel moest omdat er toch eentje uit de familie priester moest worden en twee ouders die 40 jaar lang vol overtuiging hebben gezongen in het plaatselijke kerkkoor van de Sint Lambertus parochie. En jawel, in het Gregoriaans. Prachtig toch. Nog steeds kunnen Gregoriaanse gezangen mij bekoren en terugvoeren naar verloren tijden. We hebben een mooi gesprek en de kosteres laat mij de sacristie en nog wat andere zaken zien. Ze zegt dat ik rustig de tijd mag nemen om wat foto’s te maken. Ze sluit wel af als ik klaar ben. Als ik buiten kom, regent het nog steeds, maar het is nog warm en met een hoofd vol indrukken en gedachten rij ik met een voldaan gevoel terug naar huis. Today, Sunday 27 May 2018, a sweltering and warm day, I make a revitalizing tour on my mountain bike, no destination, through the Duffelt towards Niel, via the Zeeland Street with the deep dredged lakes near Leuth, where I have been swimming for years and I almost always have the lake to myself and where I have experienced beautiful snorkeling and swimming adventures, but I have also been robbed of my clothes and car keys that I always hid somewhere on the side. I then walked to Niel in swimming trunks and barefoot to borrow a children's bike from acquaintances and then pick up my spare car keys at home. Good times, but I digress a bit. I cycle on and arrive in Millingen aan de Rijn where it starts to rain when I am close to this large church. I see the door is open and go in. Had wanted to do that before, but the church was always locked at the time. It seems like today is where it has to happen. It is a beautiful, spacious church, much more beautiful than I expected. I look around and think I am alone, but then hear a door open and see an older lady coming to me. She is the sexton, is very friendly and tells me all about the church, about this morning's Pentecost celebration with the children, about the gradual emptying of the churches and how a pity that is, about the past and the world of today and about that they now with three seekers, all three volunteers who support each other and alternate, but all three are present at heyday. I also contribute and tell about how familiar I am with the rich Roman past and its rituals. Had been an altar boy and acolyte in a pilgrimage site, Maria ter Eik in Meerveldhoven just below Eindhoven, my oldest brother who had to go to the Seminarie Beekvliet in Sint Michielsgestel because one of the family had to become a priest and two parents who sang with conviction for 40 years in the local church choir of the Saint Lambert parish. And yes, in Gregorian chant. Beautiful right. Gregorian chants can still charm me and take me back to lost times. We have a nice conversation and the sexton shows me the sacristy and some other things. She says I can take the time to take some pictures. She'll close when I'm done. When I come outside, it is still raining, but it is still warm and with a head full of impressions and thoughts I drive back home with a satisfied feeling.