Stal - Steenbeekweg 1

Al sinds mijn 3de levensjaar ben ik in contact met paarden en is het een niet te stoppen virus gebleken. Toen ik 13 was kregen wij buiten het zomerhoogseizoen van Shetland pony park Slagharen, een pony te logeren. Die kwam in september en ging weer terug in mei. Zo was de verantwoordelijkheid voor iemand van die leeftijd (en de ouders) te overzien. Het volgende seizoen kwam er weer een nieuwe loge en dat was eigenlijk de serieuze start, er was geen ontkomen meer aan, het virus bleef! Het werden ‘grote mensen’ paarden en het onvermijdelijke moment brak aan, een eigen paard, en die kocht ik toen ik 23 was. Ik was een bosruiter, ik hield van springen en crossen. Stapje voor stapje leerde ik ook ‘grote mensen’ rijden en ontdekte dat het vooral heel erg moeilijk was om het goed te doen.
Paardrijden is puzzelen en je moet de uitdaging aan willen gaan om die puzzel op te willen lossen, al kan het zijn dat je hem nooit helemaal opgelost krijgt.
Die uitdaging ben ik aangegaan en ga ik nog steeds aan..het virus is gelukkig gebleven.

Ik ben van boscrosser naar springruiter gegaan en toen naar dressuur….en vanaf daar is het alle kanten op gegaan, zo nieuwsgierig om alles te weten,..en te denken dat ik het wist of kon….waar ik achter kwam was, hoe meer ik leerde hoe minder ik feitelijk echt wist. Ik deed oefeningen zonder dat ik wist wat ik deed of erger nog, waarom… Het had ook zijn charmes, want doordat je onbevangen bent, kunt je daarvan ook kinderlijk genieten. Toen ik steeds meer wilde weten bracht dat ook steeds meer vragen en twijfels met zich mee, wat dacht ik nou….het trainen van paarden is een lifetime achievement voor ons maar ook voor de paarden. Er is geen snelle fix, er is niet 1 manier of systeem, de zelfreflectie die je moet ontwikkelen, met de confrontatie van onze eigen fouten moeten leren dealen, vallen en weer opstaan….. Ondanks al mijn hippische wandelingen heb ik wel geprobeerd zo dicht mogelijk bij m’n gevoel te blijven, van reizen naar Duitsland naar Anja Beran, 3 jaar lang ‘Academisch rijden’ in oa Denemarken, naar Klaus Ferdinand Hemplfing voor het grondwerk, jarenlang weekenden naar Pedro Baptista de Almeida (leerling van Nuno Oliveira), aantal keer trainingsweken op de koninklijke rijschool in Jerez de la Frontera met Rafael Soto waar ik ook al 10 jaar bij train, 3 jaar lang 4 x per jaar trainen met Herwig Radnetter van de Hofreitschule in Wenen. 3 jaar met Francisco Bessa de Carvalho getraind met zijn visie. De opleiding voor instructeur bij de ORUN, de Nederlandse school met Alex van Silhout en Joyce Heuitink en nu sinds alweer een tijdje neergestreken naar mij volle tevredenheid bij Inge van der Schaft, dit past mij als een warme jas….
Ik doe yoga (zou het iets meer moeten doen), voor mijn balans in lichaam en energie, het aansluiten met jouw eigen energie bij je paard, of dat meenemen in de trainingen met anderen, ik werkt echt hoor! Verder doe ik veel grondwerk in alle vormen en kijk altijd met een schuin oog naar een bit en zadels….hoe eenvoudiger een logischer het voor mij kan, hoe beter het voor me is…of voor het paard.
En wedstrijden? Niet mijn hoogste prioriteit, maar hoort er ook bij en is soms ook hartstikke leuk, mits mijn paarden er niet minder van worden. Inmiddels heb ik 4 jonge PRE’s helemaal zelf opgeleid en ZZLicht geklasseerd en 1 daarvan zelfs tot aan de ZZwaar gekregen. We zitten nog steeds in de lift en geniet van alle processen zolang mijn paarden het leuk vinden en aankunnen. Ben ik een ponymeisje? Zeker! Mijn motto is ‘never grow up’! Want dat is voor mij van grote toegevoegde waarde, het helpt als volwassene beter te relativeren en meer te genieten van dat we met deze machtige en prachtige dieren mogen werken.

Als geboren en getogen Amsterdammers en als liefhebbers van onze stad, hebben wij in 2004 besloten om op zoek te gaan naar een plek die eenvoudig bereikbaar moest zijn vanuit de Randstad, die ruimte, groen en rust kon bieden maar vooral ook wat een fijne plek zou zijn voor de paarden. Deze plek hebben we in 2005 gevonden in Lunteren, het geografisch hart van Nederland met veel groen en aan de rand van de prachtige Veluwe en leven we het leven met de paarden, onze Jack Russells en Britse kortharen.