Stichting Anton Constandse - De Werf 15 II

Maarten Schallenberg (VWS) over locatiebezoeken Anton Constandse: ‘Vertrouwensband belangrijk bij herstel’

‘Het opbouwen van een vertrouwensband tussen herstelondersteuner en cliënt is de eerste belangrijke stap richting herstel’. Dat concludeert Maarten Schallenberg, coördinerend beleidsmedewerker voor de Directie Maatschappelijke Ondersteuning bij het ministerie van VWS, nadat hij onlangs de beschermd wonen-locaties Kadans, Trekschuit en Zeerust van Anton Constandse bezocht. De aanleiding van zijn praktijkbezoeken? ‘Ervaring opdoen, zodat ik landelijk beleid verder kan verbeteren, en bewindspersonen beter kan adviseren.’

‘Wat mij opviel op alle drie de locaties is hoe goed de begeleiders schakelen van bijvoorbeeld het opbouwen van de relatie met hun cliënt, naar administratief werk. En dan weer aan de slag gaan met een praktisch probleem van één van de bewoners; allemaal onderdeel van professionele herstelondersteuning. Je moet als herstelondersteuner echt van alle markten thuis zijn!’, aldus Maarten als hij terugblikt op zijn stage.

Kadans

De eerste dag van zijn locatiebezoeken start bij Kadans. ‘Op het aangegeven adres zag ik alleen gewone rijtjeshuizen, met bloemetjes in de tuin en auto’s en fietsen voor de deur’, aldus Maarten. ‘Nergens een bordje met “RIBW” te zien. Nadat ik het adres weer had gecontroleerd, zag ik een man met een grote sleutelbos van het ene naar het andere huis lopen. Een herstelondersteuner. Ik was toch op het juiste adres!’

Maarten: ‘Kadans bestaat dus uit ongeveer 10 gewone woningen, midden in de wijk. Zo’n 26 jongeren, met bijvoorbeeld autisme, borderline of onverwerkte trauma’s, die (nog) niet zelfstandig kunnen wonen hebben hier een kamer, met begeleiding. De bewoners zijn tussen de 15 jaar en 23 jaar oud en werken samen met de herstelondersteuners aan hun herstel en persoonlijke ontwikkeling, om uiteindelijk zo zelfstandig mogelijk te participeren in de maatschappij. De geboden zorg is daarbij gericht op doorstroom: van beschermd wonen naar een zelfstandige woning met (tijdelijke) begeleiding. Goed om te zien dat wat we met de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) beogen, in de praktijk wordt gebracht.’

Trekschuit

Op dag twee van de stage van Maarten stond een bezoek aan de Trekschuit gepland. ‘Hier leven 24 bewoners (waarvan 23 mannen) met een (soft-)drugsverslaving, gecombineerd met psychische problematiek en soms andere verslavingen. Met name de betrokkenheid van de begeleiders viel me op’, zegt Maarten over de Trekschuit. ‘Ze willen echt aansluiten bij de wensen en interesses van de bewoners. Ook tussen de bewoners onderling is veel interactie. Er heerst een soort “ouwe-jongens-krentenbrood-gevoel”. Iedereen die ik sprak was heel vriendelijk en open, ondanks de verslaving en soms heftige problematiek.’

‘De inzet van de herstelondersteuners op de Trekschuit is gericht op het verminderen of wegnemen van de verslaving, en op het opbouwen van een “zo regulier mogelijk” bestaan. Bewoners worden gestimuleerd te werken aan zichzelf; anders is de Trekschuit voor hen geen geschikte plek. Net als bij Kadans is ook hier de inzet gericht op doorstroom naar zelfstandig wonen. Soms blijkt echter het onder controle houden van de verslaving en het voorkomen van terugval al een grote uitdaging.’

Zeerust

Na Kadans en de Trekschuit loopt Maarten op dag drie mee op locatie Zeerust. ‘Op dit prachtige landgoed ligt een historisch pand waar 17 cliënten wonen met diverse aandoeningen, zoals korsakov, schizofrenie, PTSS, autisme en andere ernstige psychische problematiek. De geboden ondersteuning is vooral gericht op stabilisatie, en op het behouden van een zo gelukkig mogelijk leven. De doorstroom is hier beperkt. Alle cliënten hebben een Wlz-indicatie en verblijven gemiddeld lang op deze locatie. Ook hier worden herstelplannen opgesteld, en soms blijkt er nog een kleine stap naar zelfstandigheid mogelijk. De herstelondersteuners van Zeerust hebben dus ook hier aandacht voor persoonlijke ontwikkeling. Maar vooral: voor het vormen van een hechte groep. Dat laatste lukt volgens mij erg goed, want ik vond het er rustig en gemoedelijk’, aldus Maarten.