Stoere start - Prins Bernhardstraat 31

Wat die kinderen meemaken herken ik maar al te goed. En daarom raakt het me ook zo dat kinderen niet geholpen worden. Omdat ik weet dat de juiste aanpak het hele leven van een kind kan veranderen. En van de ouders. En niet om van de angst af te komen of die gedachten die erbij horen, maar om er op een andere manier mee om te leren gaan.

Ook ik heb in mijn leven te kampen gehad met de angst het niet goed te doen of niet goed genoeg te zijn. Soms ging ik het dan gewoon uit de weg of deed het helemaal niet. Met het gevolg dat ik zo teleurgesteld was in mezelf.

Dit uitte zich bij mij vooral op school. Hoorde ik er wel echt bij? Of was ik altijd de derde persoon en haakte ik af. Ik speelde ook graag op mezelf, vond het eng om andere te vragen omdat ik angst had afgewezen te worden. Bij toetsen durfde ik ook niet op mezelf te vertrouwen ondanks dat ik het goed geleerd had.

Ik ben in mijn leven ook veel verhuisd en heb veel in het buitenland gewoond met mijn ouders. Dat maakte dat ik me nergens écht thuis voelde. En oh ja van de buitenkant leek het allemaal best okay, maar het was hard werken om dat masker wat ik iedere opzette en wisselde stevig te houden.

Toen ik op de middelbare school zat heb ik in eerste instantie er helemaal de brui aan gegeven. Ik raakte volledig gedemotiveerd. Het lukte me toch niet dacht ik.

Ik heb op latere leeftijd via coaching en een super waardevolle training geleerd ermee om te gaan. Inzichten welke mijn leven en de kijk op angst om te falen, het niet te kunnen, niet goed genoeg te zijn heeft veranderd. Ook met mijn angsten kan ik het aangaan. Het hoort bij mij.

Ik had gehoopt dat ik op jongere leeftijd ondersteuning had gehad. En hoor regelmatig terug van ouders; was dit er maar geweest op mijn leeftijd, dan had ik niet zo lang geworsteld.