beeldspraak - Papenstraat 53
5/5
β
based on 1 reviews
About beeldspraak
1 september 2017. Een schitterende dag. Ik besloot op de fiets naar een afspraak in Den Haag te gaan. Die afspraak werd een emotioneel gesprek die uiteindelijk tot een definitieve breuk zou leiden met iemand die veel voor me betekende.
Op de terugweg begon het te onweren. Met mijn gedachten nog bij het gesprek gleed ik uit over een natte tramrail. Een suffe val. Maar ik had wel een gecompliceerde breuk in mijn bovenbeen.
De weken daarna lag ik drie keer per dag twee uur met mijn been in een buig- en strekapparaat (CPM) waarbij de graad van buigen en strekken steeds verder moest worden opgevoerd. Pijnlijk en saai.
Ik kreeg een stapel tijdschriften (o.a. Happinez, Psychologie Magazine en CoachLink) en een Wreck this Journal (Keri smith, Nedelandse editie, uitgeverij Spectrum). Een toepasselijk cadeau want ik voelde me een wrak en de opdrachten in het boek hielpen mij om de frustratie daarover en over de pijn, de slapeloze nachten en de verveling van me af te schrijven, te krassen en te scheuren.
Liggend op bed met mijn been in de CPM en het boek op mijn buik maakte ik elke dag een pagina. Kriskras door het boek, net zo als het uitkwam, bij mijn stemming paste of waar ik op dat moment zin in had. De opdrachten die me niet aanspraken of in bed niet uitvoerbaar waren, paste ik aan of kraste of plakte ik weg. Moest ik bijvoorbeeld als opdracht het boek mee onder de douche nemen dan spoot ik er de net gekregen doucheschuim in, die ik toch niet kon gebruiken omdat ik nog niet onder de douche mocht (en zelfs nu, na al die jaren, kan je die geur nog vaag ruiken).
Zo werd het echt Mijn Wreck This Journal. Herhaaldelijk uit elkaar gevallen, samengeraapt en weer in elkaar geplakt met de tape duidelijk zichtbaar. Soms bijna als pleisters op de wonde.
In de tijdschriften kwam ik steeds weer woorden, zinnen, teksten, quotes en levenslessen tegen die op wonderbaarlijke wijze pasten bij wat er qua beeld al was ontstaan.
Zo verwerkte ik al 'wreckend' niet alleen de frustratie over de breuk in mijn been maar ook over die andere breuk. Al tekenend, knippend en plakkend vond ik in de eenzaamheid van die periode uiteindelijk rust, ruimte en vrede in mezelf.
De volgorde van de pagina's is ongeveer de volgorde waarin ik de pagina's toen heb gemaakt.
Op de terugweg begon het te onweren. Met mijn gedachten nog bij het gesprek gleed ik uit over een natte tramrail. Een suffe val. Maar ik had wel een gecompliceerde breuk in mijn bovenbeen.
De weken daarna lag ik drie keer per dag twee uur met mijn been in een buig- en strekapparaat (CPM) waarbij de graad van buigen en strekken steeds verder moest worden opgevoerd. Pijnlijk en saai.
Ik kreeg een stapel tijdschriften (o.a. Happinez, Psychologie Magazine en CoachLink) en een Wreck this Journal (Keri smith, Nedelandse editie, uitgeverij Spectrum). Een toepasselijk cadeau want ik voelde me een wrak en de opdrachten in het boek hielpen mij om de frustratie daarover en over de pijn, de slapeloze nachten en de verveling van me af te schrijven, te krassen en te scheuren.
Liggend op bed met mijn been in de CPM en het boek op mijn buik maakte ik elke dag een pagina. Kriskras door het boek, net zo als het uitkwam, bij mijn stemming paste of waar ik op dat moment zin in had. De opdrachten die me niet aanspraken of in bed niet uitvoerbaar waren, paste ik aan of kraste of plakte ik weg. Moest ik bijvoorbeeld als opdracht het boek mee onder de douche nemen dan spoot ik er de net gekregen doucheschuim in, die ik toch niet kon gebruiken omdat ik nog niet onder de douche mocht (en zelfs nu, na al die jaren, kan je die geur nog vaag ruiken).
Zo werd het echt Mijn Wreck This Journal. Herhaaldelijk uit elkaar gevallen, samengeraapt en weer in elkaar geplakt met de tape duidelijk zichtbaar. Soms bijna als pleisters op de wonde.
In de tijdschriften kwam ik steeds weer woorden, zinnen, teksten, quotes en levenslessen tegen die op wonderbaarlijke wijze pasten bij wat er qua beeld al was ontstaan.
Zo verwerkte ik al 'wreckend' niet alleen de frustratie over de breuk in mijn been maar ook over die andere breuk. Al tekenend, knippend en plakkend vond ik in de eenzaamheid van die periode uiteindelijk rust, ruimte en vrede in mezelf.
De volgorde van de pagina's is ongeveer de volgorde waarin ik de pagina's toen heb gemaakt.
Contact beeldspraak
Address : | Papenstraat 53, 7411 NB Deventer, Netherlands |
Phone : | π +9 |
Postal code : | 7411 |
Website : | http://www.beeldspraak.org/ |
Categories : | |
City : | Deventer |
Write some of your reviews for the company beeldspraak
Your reviews will be very helpful to other customers in finding and evaluating information
Nearby places in the field of Business to business service, Apartment rental agency, Function room facility, Commercial real estate agency,
Nearby places beeldspraak