EquiZenz-Hoogsensitief en paard - Zevenmorgenstraat 2

Dat is  ook een lastige en belemmerende innerlijke overtuiging die voor mijn gevoel écht mijn waarheid was. In alles wat ik deed, probeerde ik gezien te worden. 

Ik wist toen nog niet dat deze overtuiging van mij ook te maken had met mijn hoogsensitiviteit. 

Hij was bij mij sterk aanwezig en mijn innerlijke dialoog was daar vaak op afgestemd. Opmerkingen van mensen voelde vanuit deze overtuiging heel vaak als een afwijzing en ik nam dat dus ook direct zo aan.

Als ik aan een vriendin vroeg: zullen we vanmiddag afspreken en zij gaf aan niet te kunnen, omdat ze al een afspraak had met een andere vriendin, dacht ik direct: zie je wel, ze gaat liever iets leuks doen met die andere vriendin dan met mij! 

Gelukkig voel ik inmiddels anders en denk: Oké ze heeft nu geen tijd. Dat zorgt voor een hoop innerlijke rust. Ik maak dan direct een andere afspraak met haar en ervaar die middag als een vrije middag voor mijzelf en ga iets doen waar ik blij en ontspannen van word.

Nu ik het zo opschrijf vind ik het gewoon nog knap van mijzelf dat ik dat zo heb kunnen ombuigen. 

Dat ik niet meer reageer op de pijn van een afwijzing, maar in mijn eigen kracht ben gaan staan en mijzelf de moeite waard vindt. 

Dat ik niet meer afhankelijk ben van andere mensen om mij gezien te voelen, maar dat ik mijzelf ben gaan zien en mijzelf omarm als mooi mens. 

En dat heeft voor mij zo ontzettend bevrijdend gewerkt. Ik kan er niet de juiste woorden voor vinden om dat gevoel te beschrijven. Oké, het was geen gemakkelijke weg, maar ook geen onmogelijke weg – blijkt.