Johanneskapel - Waddenzeestraat 2

Tsja, 3 reviews staan hieronder en geen woord over de kerk zelf. Over de geloofsbelijdenis zo u wilt, de belevenissen als kind in de kerk gedurende een jeugd, het uitzicht op de kerk wanneer je ernaartoe loopt, de woning van de dominee, de bouwstijl, de lichtinval, de communie, het orgel, het avondmaal, de gezangen, de psalmen, de tienerdiensten, de glas in lood ramen en zo kan ik nog wel even doorgaan... Het zegt iets over de huidige tijd: ík geef 5 sterren joh, jah goed man, íkkke geef 3´, of zoiets dan. Wie of wat ter wereld heeft iets aan een beoordeling van een object door een volledig onbekende zónder dat er vervolgens enige nuancering van die beoordeling volgt? Niemand inderdaad, maar dan ook helemaal niemand. En dat is precies wat deze kerk overkwam: ´helemaal niemand kwam er meer´ en daarom sloot zij recent haar deuren. De duinkerk ging haar voor, die hield het tot 1994 maar 39 jaar vol. Haar glas in lood verhuisde naar de Johanneskapel die nog een tijdje ´piepend doorademde´. Het geloof verdwijnt naarmate de zelfopgelegde beschaving gestaag vordert en dat is goed. Geloof was het licht in donkere tijden en na het zwart van de nacht komt de frivool lonkende zonnenschijn die ons gelukkig weer een stap verder brengt in ons menszijn. Geloof was fantastisch, een geniale wereldse en dus oprechte ´wereld´ uitvinding die ons door verdraaid moeilijke tijden heen loodste. Vanaf de 21e eeuw kunnen we het echter zelf, laat het geloof ons los of andersom natuurlijk, haar taak is volbracht. En de dominee? Die woonde in een veel te groot huis voor die tijd (Waddenzeestraat 13) en geniet van een goed en vroom pensioen. Een joekel van een huis met duizenden kleine huisjes eromheen, waar doet me dat nu aan denken, ja, aan oude tijden die gelukkig zijn vergaan.