Kerk voor trotse stoners - Kerkstraat 54

Name: Kerk voor trotse stoners - Kerkstraat 54
Address: Kerkstraat 54, 6551 ZZ Weurt, Netherlands, Weurt, 6551, Netherland

4.4/5 ★ based on 8 reviews

Contact Kerk voor trotse stoners

Address :	Kerkstraat 54, 6551 ZZ Weurt, Netherlands
Phone :	📞 +77
Postal code :	6551
Website :	https://www.dominicuscollege.nl/
Categories :	Catholic church ,
City :	Weurt

Kerkstraat 54, 6551 ZZ Weurt, Netherlands

Best Catholic church in netherlands

M	Marga Lepoutre on Google ★ ★ ★ ★ ★
M	M100 Unknown on Google ★ ★ ★ ★ ★ De erg the the et The very the the et
R	Robert Oor on Google ★ ★ ★ ★ ★ Reli verzamelplek Reli meeting place
P	Peter Van Den Hof on Google ★ ★ ★ ★ ★ Mooi Beautiful
b	bart peters on Google ★ ★ ★ ★ ★ Keurig Neat
F	Fred Bisschop on Google ★ ★ ★ ★ ★ Heel mooi Very nice
W	Willem Verbeek on Google ★ ★ ★ ★ ★ Pelgrims oftewel bedevaartgangers heb je in allerlei soorten en maten. Ze zijn er al heel lang vanaf de allervroegste tijden en komen voor in alle culturen en religies van de hele wereld. In het Christendom zijn belangrijke bedevaartplaatsen Jeruzalem, Rome, Lourdes, Santiago de Compostella maar ook bijvoorbeeld Kevelaar, vlakbij waar ik nu woon en een paar weken terug nog was. Voor de Joden is Jeruzalem en zijn Klaagmuur erg belangrijk alleen blijft het gesodemieter met de Palestijnen zo eindeloos voortduren. Veel gedoe rondom zogenaamde ‘Heilige’ plaatsen zie je opvallend veel en is ook van alle tijden. Godsdiensten en oorlog en ellende horen op de een of andere manier onverbrekelijk bij elkaar hoe graag we dat ook anders zouden willen. De Moslims hebben hun ‘hadj’ naar Mekka, Boeddhisten en Hindoeïsten hebben hun bedevaartsoorden voornamelijk in India, Sri Lanka, Tibet en China. Ook daar vaak veel onenigheid en strijd. Redenen om een bedevaart te ondernemen zijn om over een hogere waarheid, God of het leven na te denken; om het Heilige te “ervaren”, een gunst te vragen, respect te betuigen, inspiratie te krijgen, tot bezinning te komen of boete te doen voor fouten en misstappen; om afstand te nemen van de dagelijkse hectiek of om andere mensen te ontmoeten en zo te ontsnappen aan de eigen eenzaamheid. Je mag zelfs je eigen bedevaartsoorden of sacrale plekken creëren. Zo bezoeken sommigen het graf van Jim Morrison, of de plek waar een bekende wielrenner, kunstenaar, artiest of politicus is omgekomen, gestorven of vermoord. Alles kan, allemaal heel legitiem en begrijpelijk. Ikzelf ben ook een soort van moderne, verdwaalde pelgrim, op weg maar nergens heen, maar die dolgraag God, Maria of de Duivel zou willen ontmoeten. En dat lukt ook wel, alleen zijn die zeer veranderlijk en nemen iedere keer een andere verschijningsvorm aan. En dat vind ik nou net zo mooi. Vandaag, donderdag 2 augustus 2018, nog steeds warm, heet en aanhoudend droog, al vroeg op mijn Vlieger e-Bike op weg naar mijn oudste broer, op zijn manier ook een soort pelgrim, woont op een boerderij in Neerbosch bij Nijmegen. Ik fiets over de sluisbruggen bij Weurt en besluit spontaan even naar de H. Andreas kerk te gaan. Zie die al zo’n 40 jaar lang liggen als ik over de dijk fiets om daar de prachtige Weurtse uiterwaarden te verkennen, maar nog nooit afgestapt om hem eens echt te bezoeken. Vandaag komt het ervan en ik tref het, hoe kan het ook anders, hij is zelfs open. Dat niet alleen, het is een juweel van een kerk met een rijk historisch verleden en vanaf vandaag voor mij het zoveelste nieuwe bedevaartsoord. Ik ontmoet een zeer gastvrije, vriendelijke en supertrotse kerkbeheerder, een echte Weurtse autochtoon die nu weliswaar in Beuningen woont, maar nog steeds volop verbonden is met zijn kerk. Hij vertelt dat de Andreaskerk een uiterst goed en gaaf bewaard voorbeeld is van een laat 19e eeuwse neogotische dorpskerk. Hij laat mij alle hoeken en gaten zien, haalt de mooiste oude kelken, een zilveren wierookvat en andere rijkdommen uit de kluis om te fotograferen, wijst mij op details van de rijkelijk versierde muren en plafonds. Via een nauwe trap mag ik naar het koor hoog boven in de kerk waar ik het orgel goed kan zien en een mooi uitzicht heb op het hele interieur. Ik neem de tijd, ook mijn trotse gids heeft alle tijd. Na ruim twee uur moet ik verder. Ik krijg nog een Kerkgids mee waarin alles over de Andreaskerk, ook Rijksmonument, en over Andreas zelf die natuurlijk de patroonheilige is, uitvoerig staat beschreven en toegelicht. Ik zou zeggen, ga er vooral zelf eens kijken, ook al ben je dan geen pelgrim. Mijn gids zegt mij dat hij iedere donderdagochtend hier aanwezig is, de kerk dan open is en dat ik altijd van harte welkom ben. Pilgrims or pilgrims come in all shapes and sizes. They have been around for a long time from the earliest times and occur in all cultures and religions around the world. In Christianity important pilgrimage places are Jerusalem, Rome, Lourdes, Santiago de Compostella but also, for example, Kevelaar, close to where I now live and was still a few weeks ago. For the Jews, Jerusalem and its Wailing Wall are very important, only the muddle with the Palestinians continues so endlessly. You see a lot of hassle around so-called "Holy" places and it is also timeless. Religions and war and misery are somehow inseparable, however much we would like them to be different. The Muslims have their "hajj" to Mecca, Buddhists and Hindus have their pilgrimage sites mainly in India, Sri Lanka, Tibet and China. There, too, often a lot of disagreement and conflict. Reasons for making a pilgrimage are to think about a higher truth, God, or life; to "experience" the Holy, ask for a favor, pay respect, receive inspiration, come to your senses, or atone for mistakes and missteps; to distance yourself from the daily hustle and bustle or to meet other people and thus escape your own loneliness. You may even create your own pilgrimage sites or sacred places. For example, some visit the grave of Jim Morrison, or the place where a famous cyclist, artist, artist or politician was killed, died or murdered. Everything is possible, all very legitimate and understandable. I myself am also a kind of modern, lost pilgrim, on my way but nowhere, but who would love to meet God, Mary or the Devil. And that works well, only they are very changeable and take on a different appearance every time. And I think that is just as beautiful. Today, Thursday 2 August 2018, still warm, hot and persistently dry, early on my Vlieger e-Bike on the way to my oldest brother, also a kind of pilgrim in his way, lives on a farm in Neerbosch near Nijmegen. I cycle over the lock bridges at Weurt and spontaneously decide to go to the H. Andreas church. See them for about 40 years when I cycle over the dyke to explore the beautiful Weurtse forelands, but never got off to really visit it. Today it comes and I hit it, how could it be otherwise, it is even open. Not only that, it is a jewel of a church with a rich historical past and as of today the umpteenth new pilgrimage site for me. I meet a very hospitable, friendly and very proud church administrator, a real Weurt native who now lives in Beuningen, but is still fully connected to his church. He explains that the Andreaskerk is an extremely well preserved example of a late 19th century neo-Gothic village church. He shows me every nook and cranny, takes the most beautiful old chalices, a silver censer and other riches from the vault to photograph, points out details of the richly decorated walls and ceilings. Via a narrow staircase I can go to the choir high up in the church where I can see the organ well and have a nice view of the entire interior. I take my time, my proud guide also has all the time. After more than two hours I have to continue. I also receive a Church Guide in which everything about the Andreaskerk, including a national monument, and about Andreas himself, who is of course the patron saint, is described and explained in detail. I would say, take a look yourself, even if you are not a pilgrim. My guide tells me that he is here every Thursday morning when the church is open and that I am always very welcome.
G	Ger Loeffen on Google ★ ★ ★ ★ ★ Weurt, gelegen aan de Waal, is een tamelijk jong dorp. In brieven van 815 treffen komt de naam "villa vurdi" voor. Dit is de oudste naam. In 1395 wordt Roelof van "Wuerde" genoemd als burggraaf van Nijmegen. Rond 1600 werd het een echt dorp. In de 13de eeuw stond op de huidige plaats van onze kerk reeds een kapel, toegewijd aan Andreas. Tijdens de Reformatie ging de kapel over in protestantse handen. In 1797 werd de kapel van de hervormden teruggekocht en werd Weurt een zelfstandige parochie. In 1837 werd de kapel als staatskerk herbouwd omdat het aantal parochianen groter werd doordat zich in het Land van Maas en Waal verschillende steenfabrikanten vestigden, wat werk met zich meebracht. Door de groei van het aantal nieuwe inwoners werd het kerkje in 1880 weer te klein en werd gedacht aan nieuwbouw. In 1895 werd met de bouw van de nieuwe kerk begonnen. Deze verliep in drie fasen waarbij de oude waterstaatskerk geleidelijk werd afgebroken ten gunste van de nieuwe kerk. De nieuwe kerk werd in 1897 afgebouwd (architect C. Franssen, leerling van Pierre Cuypers). Alleen de oude kleine toren stond er nog steeds. Deze was eigendom van de gemeente Beuningen. In 1898 kwam de goedkeuring om deze te mogen slopen en werd een nieuwe toren gebouwd. Op 12 september 1898 werd de kerk ingewijd door de bisschip van 's-Hertogenbosch, monseigneur Van de Ven. Door de inspanningen van de parochianen is het een kerk geworden van en voor alle inwoners van Weurt. Weurt, located on the Waal, is a fairly young village. The letters "villa vurdi" appear in letters of 815. This is the oldest name. In 1395 Roelof van "Wuerde" is mentioned as viscount of Nijmegen. Around 1600 it became a real village. In the 13th century, there was already a chapel on the present site of our church, dedicated to Andrew. During the Reformation, the chapel passed into Protestant hands. In 1797, the chapel of the Reformed was bought back and Weurt became an independent parish. In 1837, the chapel was rebuilt as a state church because the number of parishioners increased as several stone manufacturers settled in the Land van Maas en Waal, which involved work. Due to the growth in the number of new inhabitants, the church again became too small in 1880 and new buildings were being considered. The construction of the new church started in 1895. This took place in three phases, with the old water management church gradually being torn down in favor of the new church. The new church was completed in 1897 (architect C. Franssen, student of Pierre Cuypers). Only the old small tower was still there. This was owned by the municipality of Beuningen. In 1898 the approval to demolish it came and a new tower was built. On September 12, 1898, the church was consecrated by the bishop of 's-Hertogenbosch, Monsignor Van de Ven. Through the efforts of the parishioners it has become a church of and for all inhabitants of Weurt.