Praktijk Karen Koole | Hulp bij verwerken van seksueel misbruik - Keizersstraat 1

Ik heb een fascinatie voor wat mensen innerlijk beweegt om te doen wat ze doen (of juist niet doen), levensvragen en de kringloop van de natuur. En ik ben gelukkig.

Dat is niet altijd zo geweest. 

Als jong meisje ben ik seksueel misbruikt. Dat was zo heftig dat ik er maar op één manier mee om kon gaan. Ik stopte de ervaring heel diep weg. Om me staande te houden, ben ik vanaf dat moment onbewust vanuit mijn hoofd gaan leven. 

Op zich leek dat best goed te gaan.

Ik groeide op. Volgde een studie (ICT, daar kon ik mijn hoofd goed bij gebruiken :)). Kreeg een interessante baan als systeembeheerder en ontmoette daar een leuke man. Twee jaar later kochten we een huis en gingen man en ik & onze twee honden, samenwonen. Ik had mijn leven onder controle. En toen werd ik in 1997 de trotse moeder van mijn eerste zoon. 

En dat was een keerpunt in mijn leven. 

Want zo’n klein onschuldig en kwetsbaar kindje in mijn armen houden, bracht me in contact met gevoelens die ver weg verborgen lagen. Er kwamen barsten in mijn zorgvuldig opgebouwde leven. Ik liep privé en in mijn werk behoorlijk vast.

Ik belande in een achtbaan van gevoelens. And it was a bumpy ride! Mijn lichaam en geest gaven aan wat voor onverwerkte pijn in mijn lichaam en onderbewustzijn zaten opgeslagen. Dat uitte zich in hoge spierspanning (ontspannen hoe doe je dat?), slapeloosheid, een burnout, migraine, problemen met seksualiteit en ook in een paniek en angststoornis.

Ik voelde me machteloos en kwetsbaar. Daar begon de zoektocht naar herstel en naar mezelf. Ik was ver van mijn gevoel en mezelf verwijderd. Wat ik écht nodig had, daar kon ik geen contact mee maken.

Overleven kon ik heel goed, maar leven?

Mijn herstel vroeg om een ander pad dan het pad van het eerste deel van mijn volwassen leven. In plaats van mijn hoofd draaide deze jaren om contact maken met mijn gevoel & hart en verbinden met de vrouwelijke kwaliteiten in mezelf

Daardoor paste mijn werk niet meer bij wie ik was. Als systeembeheerder werd ik vooral gewaardeerd om mijn rationele analytische kwaliteiten. Ik had het altijd heerlijk gevonden om mensen te helpen met het opsporen van de oorzaak van  hun computer vraagstukken. Maar mijn werk was erg specialistisch geworden en ik bracht veel tijd achter een beeldscherm door.  

Ik miste het menselijke contact. 

Dus besloot ik mijn inzichten & kwaliteiten op een meer waardevolle manier in te gaan zetten. Ik volgde een opleiding tot Kerncoach.

Mijn proces ging door en mijn persoonlijke en professionele pad liepen steeds meer synchroon. Ik volgde therapie, trainingen en opleidingen. Ik zag wat er werkte (en ook wat niet!). Ik leerde steeds meer over het helen van de verbinding met jezelf en het integreren van (seksueel) trauma, seksualiteit en vrouwelijkheid.

Ik had een leuk leven, met mijn nieuwe partner en (ondertussen) tweelieve zoons. Maar toch voelde ik me niet échtgelukkig. Ik miste iets. Ik vroeg mezelf geregeld af:

Wat is er met mij aan de hand?

Mijn zoektocht ging verder. Ik hoorde over een opleiding tot psychodramatherapeut en ik begon (zonder ooit één psychodrama gezien te hebben) met de opleiding. Mijn intuïtie liet me niet in de steek. De speelsheid en diepgang in de opleiding was me op het lijf geschreven en de methodiek bracht heling op diepe (onbewuste) lagen.

Mijn opleider Peter John Schouten was ook gespecialiseerd in het werken met trauma. De opleiding tot Traumaseksuoloog was daarom voor mij een logisch vervolg. De theorie bracht immense inzichten en in de praktijk bleek het net zo indrukwekkend. Ik leerde nog meer over mezelf, over de impact van (seksueel) trauma en over de verwerking hiervan. 

Mijn reis was niet altijd makkelijk. Toch was elke stap, een stap dichter bij mezelf, naar meer vrijheid en geluk. Ik vind het mooi dat alles dat ik in mijn leven geleerd en ervaren heb samen gekomen is. En ik vind het super fijn om dit in mijn werk door te kunnen geven.