Leliesluis - Prinsenstraat 1

Name: Leliesluis - Prinsenstraat 1
Address: Prinsenstraat 1, 1015 DA Amsterdam, Netherlands, Amsterdam, 1015, Netherland

4.5/5 ★ based on 2 reviews

Contact Leliesluis

Address :	Prinsenstraat 1, 1015 DA Amsterdam, Netherlands
Postal code :	1015
Categories :	Bridge ,
City :	Amsterdam

Prinsenstraat 1, 1015 DA Amsterdam, Netherlands

Best Bridge in netherlands

Alex Karpsson on Google

★ ★ ★ ★ ★

Johan Wieland on Google

★ ★ ★ ★ ★

De Leliesluis (brug nr. 61) is een vaste brug in Amsterdam-Centrum. Ze overspant de Prinsengracht en verbindt de noordoever (even zijde) van de Leliegracht met de overzijde van de Prinsengracht in de westelijke grachtengordel. Daar waar de Prinsensluis niet aansluit op een weg verder naar het westen, sluit de Leliestraat hier juist min of meer aan op de brug. Van deze brug heeft men een goed zicht op de drie rijksmonument het Anne Frank Huis, de Westerkerk en Gunters & Meusersgebouw. Er ligt hier al eeuwen een brug. Balthasar Florisz. van Berckenrode tekende hier al een brug in op zijn kaart uit 1625. De verbinding komt dan tot stand tussen de Lely Graft, over de Prince Graft naar de Nieuwe Lely Straet. Er zou toen (circa 1645) een houten brug hebben gelegen die vernieuwd werd naar stenen brug. De bouw bleek niet goed te zijn geweest, de brug stortte in 1656 in, waarbij tien mensen verdronken. Jan Spaan heeft een tekening van de brug gemaakt, die gedateerd wordt op tussen 1765 en 1770. Daarop is een welfbrug met drie doorvaarten te zien.[1] Herman Schouten kwam niet veel later met een brug met vier bogen.[2] De brug draagt aan de zuidzijde twee datumstenen met “Anno 1785”. In 1864 is hier nog steeds een boogbrug te zien op een foto van Paul Gaston Braun. In 1883 namen Burgemeester en wethouders het besluit om deze brug en de buurbrug brug 62 te verlagen, het landverkeer nam toe, de scheepvaart nam juist af. Schippers ageerden tegen het besluit, maar deden dat veel te laat, B&W had de voorraad ijzer voor de vernieuwing al ontvangen, het is dan mei 1885. B&W kregen meer verzoeken om de verlaging achterwege te laten maar liet het landverkeer prevaleren. Er werden op een dag 450 karren of handwagens, 250 rijtuigen en 22.600 personen geteld die tegen de brug op moesten. Er ontstond een discussie, maar bij de stemming waren er 26 stemmen voor de verlaging en 9 tegen.[3][4] In februari 1886 was de klus geklaard. In 1929 werd melding gemaakt van een schipper, die bekneld geraakt was tussen de kolenkist op zijn schip en het brugdek; hij werd opgenomen in het Binnengasthuis. In 1930 meldde de Sumatra Post (!) met foto een soortgelijk ongeluk zonder persoonlijk letsel. In 1941 was de brug is een dermate slechte staat, dat zij gerenoveerd moest worden. De renovatie werd vanwege de Tweede Wereldoorlog eenvoudig gehouden. Later werd zij nog voorzien van een nieuw wegdek. De brug is vernoemd naar de Leliegracht, die weer vernoemd is naar de Oude Leliestraat, die op haar beurt is vernoemd naar het huis "In de Witte Lelye" aan de Singel. Het achtervoegsel sluis voert terug op de Amsterdamse aanduiding voor een stenen brug. Anders dan elders is in de stad ligt hier op steenworp afstand wel een voormalige sluis, eveneens de Leliesluis (Lely Sluys) genoemd. De contouren van die sluis zijn nog zichtbaar in de Leliegracht.

De Leliesluis (bridge no. 61) is a fixed bridge in the center of Amsterdam. It spans the Prinsengracht and connects the north bank (even side) of the Leliegracht with the other side of the Prinsengracht in the western canal belt. Where the Prinsensluis does not connect to a road further to the west, the Leliestraat here more or less connects to the bridge. From this bridge you have a good view of the three national monument the Anne Frank House, the Westerkerk and Gunters & Meusers building. There has been a bridge here for centuries. Balthasar Florisz. van Berckenrode already drew a bridge here on his map from 1625. The connection is then established between the Lely Graft, over the Prince Graft and the Nieuwe Lely Straet. There would then have been (around 1645) a wooden bridge that was renovated into a stone bridge. The construction turned out not to have been good, the bridge collapsed in 1656, leaving ten people drowned. Jan Spaan has made a drawing of the bridge, which is dated between 1765 and 1770. A vault bridge with three passages can be seen on it. [1] Herman Schouten did not come much later with a bridge with four arches. [2] The bridge bears two date stones on the south side with "Anno 1785". In 1864 an arch bridge can still be seen here on a photo by Paul Gaston Braun. In 1883 the mayor and aldermen took the decision to lower this bridge and the neighboring bridge 62, land traffic increased, shipping decreased. Skippers reacted against the decision, but did it too late, B&W had already received the stock of iron for the renewal, it is then May 1885. B&W received more requests for the reduction to be omitted but land traffic prevailed. One day 450 carts or handcarts, 250 carriages and 22,600 people were counted against the bridge. A discussion arose, but in the vote there were 26 votes in favor of the reduction and 9 against. [3] [4] In February 1886 the job was done. In 1929 a skipper was reported who had been trapped between the coal box on his ship and the bridge deck; he was admitted to the Binnengasthuis. In 1930 the Sumatra Post (!) With photo reported a similar accident without personal injury. In 1941 the bridge was in such a poor condition that it had to be renovated. The renovation was kept simple due to the Second World War. Later she was provided with a new road surface. The bridge is named after the Leliegracht, which is named after the Oude Leliestraat, which in turn is named after the "In de Witte Lelye" house on the Singel. The suffix lock goes back to the Amsterdam designation for a stone bridge. Unlike elsewhere in the city there is a former lock a stone's throw away, also called the Lily lock (Lely Sluys). The contours of that lock are still visible in the Leliegracht.